پارک آبی یکی از جذابیت های سفرهای خارجیه، مخصوصاً برای کسانی که به استخر و شنا و تفریحات آبی علاقه دارند و پارک آبی کوالالامپور هم از بزرگترین و معروف ترین پارک های آبی آسیاست.

ساعت 10 صبح از جلوی هتل سوار تاکسی شدیم و بعد از 15 دقیقه و پرداخت 25 رینگیت جلوی در مجموعۀ Sunway پیاده شدیم. کار خوبی که راننده انجام داد این بود که بین راه جلوی یک دفتر گردشگری ایستاد و بهم گفت می تونی بلیت ورودی مجموعه رو از اینجا به همون قیمت (نفری 150 رینگیت) بخری. تفاوت در این بود که اینجا هیچکس نبود و من ظرف چند ثانیه بلیت خریدم، اما صف بسیار طولانی جلوی باجه های بلیت فروشی پارک آبی تشکیل شده بود که باید حداقل نیم ساعت معطل می شدم تا نوبتم بشه.

با در دست داشتن بلیت، دستبندها رو تحویل گرفتم و به اندازۀ 200 رینگیت شارژشون کردم. همونطور که می دونین تقریباً توی تمام پارک های آبی دنیا، پول نقد رد و بدل نمیشه. شما یک مبلغی رو روی دستبندی که بهتون می دن شارژ می کنین و هر جا لازم به پرداخت پول باشه، دستبند رو جلوی دستگاه نگه می دارین تا ازش کم بشه. در نهایت موقع خروج، هر چقدر توی دستبند باقی مونده باشه رو بهتون پس می دن.

پارک آبی کوالالامپور در واقع فقط پارک آبی نیست. مجموعۀ بزرگیه از تفریحات و سرگرمی ها. علاوه بر پارک آبی، شهربازی، باغ وحش، کارتینگ، بانجی جامپینگ، پل معلق، سینما و سایر تفریحات هم وجود داره که با همین بلیت ورودی میشه واردش شد.

تمام استخرها و بازی های پارک آبی مجانیه، همینطور باغ وحش، ولی برای باقی سرگرمی ها باید پول پرداخت کرد.

یک استخر خیلی بزرگ هست که هر چند ساعت یکبار موج های بزرگی به شکل سونامی ایجاد می کنه و واقعاً هم سونامیه! یعنی من که آدم بزرگ بودم از دیدن موج به این بلندی وحشت کردم و لحظه ای بعد وسط آب بودم و به سمت دیگۀ استخر پرتاب شدم!

چند استخر کوچیک تر دیگه هم هست که هر کدوم یک سرگرمی خاصی براشون تدارک دیده شده. تعداد سرسره های آبی تناسبی با وسعت پارک نداره و خیلی کمه. در کل پنج سرسره  برای بزرگسالان و سه سرسره هم برای کودکان وجود داره که همین موضوع باعث تشکیل صف های بسیاااااار طولانی میشه. به شکلی که برای بزرگترین و پرطرفداراترین سرسره، چیزی حدود یک ساعت توی صف ایستادیم.

این در مقایسه با سایر پارک های آبی یک کمبود بزرگ محسوب میشه و کسانی رو که صرفاً به قصد استفاده از سرسره های آبی (مثل اون چیزی که در پارک آبی دوبی، آنتالیا یا بالی وجود داره) به شدت مایوس می کنه.

نکته ای که در خصوص لباس باید بگم اینه که چون مالزی یک کشور اسلامیه، خانم ها اغلب با لباس های پوشیده هستن. هیچ چیز ممنوع نیست، من اروپایی یا آسیایی با بیکینی هم دیدم، اما بیشتر از 90 درصد خانوم ها با تاپ و شلوارک یا حتی بلوز آستین بلند و شلوار توی محوطه هستن. یک تعداد عرب هم دیدم که مایوی اسلامی پوشیده بودن. یعنی حتی موهاشون هم معلوم نبود.

انواع رستوران ها و غذاها در محوطۀ پارک وجود داره که قیمتشون مشابه بیرونه و برخلاف سایر پارک های آبی گرون تر نیست.

حدود ساعت 4 بارون خیلی شدیدی شروع شد که باعث شد استخرها رو ببندن و مردم رو بیارن بیرون. چند دقیقه بعد که بارون قطع شد، دوباره همه چیز به حالت قبل برگشت و استخرها شروع کردن به کار کردن. این موضوع رو توی بلیت ورودی هم نوشته که اگر بارون شدید بیاد یا رعد و برق بزنه، حتی ممکنه کل پارک تعطیل بشه و در اینصورت، حتی اگر کسی همین الان بلیت خریده و وارد پارک شده، پولش رو پس نمی دن. بنابراین، قبل از رفتن به پارک آبی حتماً هواشناسی رو چک کنین و یک روز آفتابی رو برای اینکار انتخاب کنین.

ما ساعت 5 از پارک بیرون اومدیم و با اینکه خیلی خسته بودیم، اما رفتیم به سمت مرکز خرید Sunway Pyramid که درست مقابل در ورودی پارک آبیه. مرکز خرید چند طبقه و خیلی بزرگه و تقریباً همه چیز توش پیدا میشه. طبقۀ آخر چند سالن سینماست که سالن IMAX هم داره و در سایر طبقات، علاوه بر انواع فروشگاه ها و رستوران ها، پیست پاتیناژ، بولینگ و سالن مخصوص MMA (ورزش رزمی که ترکیبی از کشتی، جودو، کاراته و .. است) هم داره.

تا حدود 9 شب توی مرکز خرید گشتیم که البته بیشتر از این هم جا داشت، چون خیلی بزرگ بود، ولی دیگه انقدر خسته بودیم که فقط دلمون می خواست شام بخوریم و بخوابیم!

با تاکسی به هتل برگشتیم، شام خوردیم و قبل از 11:30 خوابیدیم.

قبل از خواب، برنامۀ فردا رو چیدیم: فروشگاه IKEA (آیکیا)