سفرنامه حسام

سفرنامه حسام

ماجرا ها، خاطرات و یادداشت های سفر
سفرنامه حسام

سفرنامه حسام

ماجرا ها، خاطرات و یادداشت های سفر

تایلند: پاتایا - اکتبر ۲۰۱۲

قصد داشتم بعد از اتمام پروژه های فیلمسازی شهریورماه، یک مسافرت خارج از کشور بریم برای استراحت. چون زمان سفر اواخر مهر بود و بخاطر شرایط آب و هوایی کشورها انتخاب محدود، خیلی زود تایلند رو انتخاب کردیم. از اونجا که من قبلاً بانکوک رو دیده بودم، تصمیم بر این شد که در تور یک هفته ای پاتایا ثبت نام کنیم.

چون از خدمات Iran Sky Group که سال گذشته باهاشون پکن-شانگهای رفته بودیم رضایت کامل داشتیم، باز هم از طریق آزانس مسافرتی بهروزگشت، همین تور رو انتخاب کردیم: هتل ماریوت، پاتایا، یک هفته.

قیمت تور اواخر شهریورماه یک میلیون و ششصد هزار تومن بود که خوشبختانه بعد از افزایش ناگهانی دلار و قیمت تورها (به یک میلیون و هشتصد تا دو میلیون و صد هزار تومن)، این افزایش هزینه رو از ما نگرفتن و مبنا رو بر همون قیمت زمان ثبت نام قرار دادن.

نکتۀ جالب اینکه درست یک هفته پیش از رفتن بطور کاملاً تصادفی سفارشی گرفتم از یک تهیه کنندۀ کانادایی برای تصویربرداری بخشی از یک مستند داخل یک معبد بودایی. پولی که بابت ضبط این چند پلان گرفتم تمام هزینه های سفر رو پوشش داد!

برای کسانی که تابحال نرفتن باید بگم پاتایا یه شهر ساحلیه که بیشتر برای تفریح و استراحت مناسبه. مراکز خرید متعدد، رستوران های متنوع، تفریحات آبی فراوان و جاذبه های گردشگری دیگه (مثل بازدید از جزایر کوچک اطراف، باغ وحش، معبد و شهربازی) از ویژگی های این شهره. قیمت ها هم اغلب بسیار مناسب بود که البته سه برابر شدن قیمت دلار، باعث میشه از قدرت خرید ما هم کاسته بشه.

شاید تصور خیلی ها بر این باشه که پاتایا شهریه که تنها برای عیاشی و خوشگذرونی آقایون مناسبه. درسته که شب ها در Walking Street بار و کافه های مختلفی هست پر از خانوم های تایلندی که در قبال دریافت یک مبلغ توافقی هر کاری انجام میدن (از خوردن یه نوشیدنی گرفته تا چند شب رو در محل اقامت مشتری گذروندن)، اما تا کسی سراغشون نره، اونها سراغ شما نمیان! یعنی به این شکل نیست که یه زن و شوهر دارن تو خیابون راه میرن یکی بیاد گیر بده یا حرف بزنه. در کل، باید بگم تا کسی نره سراغشون اونها نمیان سراغ آدم! پس اگه اتفاقی بیفته، مطمئن باشین که "کرم از خود درخته"!

Walking Street خیابون چندان درازی نیست، اما انقدر محیط زنده و شادی داره که اگه هر شب هم درش قدم بزنین سیر نمی شین. پر از کافه و بار و سر و صدای موزیک.

پاتایا یک خیابون اصلی داره به اسم Beach Road که اغلب مراکز خرید و سرگرمی در این خیابون قرار داره. اگر هتلی که انتخاب می کنید در این خیابون باشه به همه جا دسترسی دارین.

در مورد مراکز خرید هم باید بگم علاوه بر مغازه های کوچک و بزرگ واقع در Beach Road و Second Road (موازی با Beach Rd.Mike، Central Festival و Big C بزرگترین ها هستند و البته در این بین Central Festival از بقیه بهتره چون یک فود کورت بسیار بزرگ در طبقۀ زیر همکف و چند سالن سینما در طبقۀ فوقانی داره.

یکی از اماکن دیدنی پاتایا Floating Market این شهر هست که البته به بزرگی بازار آبی بانکوک نیست، اما چون خیلی نزدیکه و با 10 دقیقه تاکسی میشه بهش رسید، بازدید ازش خالی از لطف نیست. خصوصاً اینکه اجناس خوبی در این بازار پیدا میشه که از لحاظ قیمتی نسبت به خود پاتایا تا حدی ارزونتره.

ما یک روز رو هم در جزیرۀ Koh Lan گذروندیم. خیلی ساده بلیت کشتی رو خریدیم و به جزیره رفتیم و عصر هم برگشتیم.

باید بگم اگه حتی در حد متوسط به زبان انگلیسی آشنایی دارین، به هیچ عنوان از تورهای آپشنالی که نمایندۀ آژانس اونجا بهتون پیشنهاد میده استفاده نکنین چون قیمت هاشون به طرز غیرمعقولی بالاتر از قیمت واقعیه. می تونین به دفترچه ای که بهتون میدن یه نگاه بندازین و جاهای مورد علاقه تون رو به خاطر بسپارین، در نهایت خودتون اقدام کنین!

ما یک هفته اونجا بودیم و با اینکه تصمیم داشتیم یک روز رو به بازدید از بانکوک اختصاص بدیم، اما انقدر سرمون گرم بود که از خیر مسیر 2 ساعته تا بانکوک و بازدیداز این شهر گذشتیم.

این سفر یک هفته ای انقدر به ما خوش گذشت که الان هم حاضریم دوباره همین تور رو ثبت نام کنیم و یک هفتۀ دیگه رو هم در همون هتل بگذرونیم.